Długo zapierałam się przed wizytą u psychiatry, choć dobrze wiedziałam, że zachowania Kordiana nie są normalne. Po kilku długich wizytach u psychiatry dziecięcego diagnoza potwierdziła się, a ja wtedy mimo iż nie były to dobre wieści, w końcu poczułam ulgę. Ulgę, że to nie jest jednak mój wymysł i to nie ja powinnam się wstydzić zachowań Kordiana, lecz otoczenie które krytykowało mnie za złe wychowanie dziecka. Najbardziej problemowe są dni kiedy Kordian nie chce wyjść z domu. Ma dni kiedy jest rozdrażniony i cały dzień krzyczy bez powodu. Jego nastrój zmienia się z minuty na minutę. Nie lubi dużych skupisk ludzi np., większych sklepów. Za dużo bodźców, na które reaguje właśnie krzykiem i płaczem. Nie radzi sobie wtedy z emocjami i sam nie wie co mu jest w tej chwili potrzebne. Każda zmiana miejsce na nieznane również jest dla niego stresem. Potrzeba dużo cierpliwości z naszej strony, aby go zrozumieć. Często osoby które znają Kordiana nie potrafią do końca zrozumieć jego nagłej zmiany nastroju. Ale uczą się powoli i zaczynają rozumieć. Próg bólowy Kordiana jest na dużo wyższym poziomie niż nasz. Czasem aż jest to wręcz zaskakujące. Jego jadłospis jest bardzo okrojony. Ciężko go przekonać do nowych smaków. Rytm dnia także jest ściśle ustalony

 

.